مجاری صفراوی که در معرض و برخورد با میکروبیوتای روده است، به دفاع ضد میکروبی بسیار تنظیم شده و سازمان یافته نیاز دارد. دسته ای از سلول‌های اپیتلیال  نادر موسوم به سلولهای tuft – که در روده کوچک و راه‌های هوایی نیز توصیف شده‌اند – در کیسه صفرا و مجاری صفراوی یافت می‌شوند. دو مقاله در Science Immunology نقش سلول‌های tuft صفراوی را در پاسخ‌های ایمنی ذاتی به باکتری‌های روده بررسی نموده اند. کشاورز و همکارانش این فرضیه را مطرح کرده اند که سلول های tuft صفراوی به منظور شناسایی باکتری ها و محصولات آنها که از روده کوچک بالا می روند، مجاری صفراوی را بررسی و تحت نظارت دقیق قرار می دهند. این گروه از محققین نشان داده اند که پروپیونات به عنوان یک متابولیت میکروبی انقباض کیسه صفرا را به روشی وابسته به سلول های tuft و نیازمند به گیرنده اسید چرب FFAR2 و کانال کاتیونی TRPM5 القا می کند، که هر دو توسط سلول های tuft  بیان می شوند. فعال سازی سلول های tuft کیسه صفرا با واسطه پروپیونات از طریق مسیر سیگنالینگ FFAR2-TRPM5 منجر به تولید CysLT شده که برای انقباض عضله صاف مورد نیاز است. پروپیونات همچنین باعث افزایش تولید موکوس به روشی می شود که نیاز به بیان TRPM5 و کولین استیل ترانسفراز توسط سلول های tuft  دارد می گردد. هر دو این مکانیسم ها راه را برای نفوذ باکتری ها و سایر عوامل پاتوژن از طریق مجاری صفراوی ناهموار می سازند و از سوی دیگر با افزایش ترشح موکوس امکان چسبیدن آن ها به اپیتلیال را دشوار می کنند.

O’Leary و همکارانش همچنین نشان دادند که در موش‌های تغذیه‌شده با کلستیرامین، که برون ده کبدی اسید کولیک صفراوی را افزایش داده‌اند، سلول‌های tuft صفراوی اما نه -سلول‌های تافت روده کوچک- تقریباً به طور کامل حذف شدند. مکمل آب آشامیدنی با اسید دئوکسی کولیک، که توسط باکتری های روده از اسید کولیک تولید می شود، عملکرد سلول های tuft صفراوی را نیز کاهش داد. علاوه بر این، موش‌های عاری از میکروب، سلول‌های tuft صفراوی بیشتری نسبت به موش‌های بدون پاتوژن خاص داشتند. نتایج نشان می دهد که متابولیت های اسید صفراوی مشتق از میکروبیوتا، به طور منفی سلول های tuft صفراوی را تنظیم می کنند. بستن مجرای صفراوی (BDL)، که سطح اسیدهای صفراوی را افزایش و عملکرد سلول های tuft را کاهش می دهد، همچنین منجر به پاسخ التهابی می شود. بنابراین O’Leary و همکاران به رابطه بین سلول های tuft صفراوی و التهاب تاکید دارند. درموش‌های Pou2f3-/- که فاقد سلول‌های tuft هستند، به طور قابل‌توجهی نفوذ نوتروفیل به مجاری صفراوی بعد از BDL افزایش یافت. انفیلتراسیون نوتروفیل همچنین می تواند با تخلیه سلول های tuft صفراوی ناشی از سم ایجاد شود. این نوتروفیل ها دارای یک فنوتیپ فعال مرتبط با تنظیم مثبت مسیرهای دفاعی التهابی و ضد میکروبی در سلول های اپیتلیال صفراوی بودند. سلول های tuft صفراوی توسط محصولات میکروبی (پروپیونات یا اسید دئوکسی کولیک) تنظیم می شوند و به نوبه خود پاسخ های ایمنی ضد باکتریایی شامل تولید موسین، انقباض کیسه صفرا و نفوذ نوتروفیل را تحریک می کنند.

منبع:

Keshavarz, M. et al. Cysteinyl leukotrienes and acetylcholine are biliary tuft cell cotransmitters. Sci. Immunol. 7, eabf6734

O’Leary, C. E. et al. Bile-acid-sensitive tuft cells regulate biliary neutrophil influx. Sci. Immunol. 7, eabj1080 (2022)

ایمونولوژی‌تودی | تعاملات بهتر، زندگی بهتر