به مناسبت سومین سالگرد تأسیس ایمونولوژی تودی؛ درسی از سیستم ایمنی برای ما؛ منسجم باش!

ایده ی تشکیل ایمونولوژی تودی چگونه شکل گرفت؟

پس از اتمام دوره ی کارشناسی، مثل همه ی جوان های دیگر مسیری را برای ادامه راه خود انتخاب کردیم .شرکت در کنکور کارشناسی ارشد وزارت بهداشت! چرا ایمونولوژی؟ به زعم ما آنچه خوبان همه دارند، ایمونولوژی تنها دارد! جذاب، شیرین، هیجان انگیز و دنیایی از شگفتی! پس از تلاش های فراوان موفق شدیم تا در رشته ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی پذیرفته شویم. یکی از دغدغه هایی که از آغاز تحصیل در این رشته همواره با آن روبه رو بودیم، این بود که چگونه میتوان شبکه ای منسجم تشکیل داد تا نه تنها دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری این رشته بتوانند از آخرین رویدادهای علمی و مقالات چاپ شده در برترین ژورنال های دنیا با خبر شوند، بلکه عموم مردم که حتی کوچکترین پیش زمینه ای از ایمونولوژی ندارند بتوانند از یافته های این علم کاربردی استفاده نمایند. در این مسیر اما، یک چالش بزرگ پیش روی ما بود! دقیقا مانند ریز محیط توموری که به شدت سرکوب کننده است، جو حاکم بر گروه های آموزشی به شدت ناامید کننده بود. دانشجویان ترم بالا نه تنها کمکی به افزایش انگیزه و روحیه ی ما نیروهای تازه نفس نمی کردند، بلکه به صورت دائمی سم نا امیدی را تزریق می کردند! اما ما با این اعتقاد قلبی که می توان با وجود همه ی مشکلات و کمبودها، حداقل از ایمونولوژی لذت برد، کار را شروع کردیم و در تاریخ 31 اردیبهشت 1395 ایمونولوژی تودی رسماً متولد شد. به هیچ وجه این مسیر آسان نبود. ولی ما به مسیری که می رفتیم اعتقاد قلبی داشتیم. رفته رفته با حمایت ها و انرژی های مثبتی که از مخاطبانمان دریافت می کردیم، مانند یک لنفوسیت در حال فعال شدن، هوشیارتر و کار کشته تر میشدیم.

برخی از فعالیت های ایمونولوژی تودی در این 3 سال

در کنار انتشار صدها مطلب علمی تخصصی و عمومی، با برگزاری اولین کارگاه فلوسایتومتری در تابستان 96، نخستین گام را در دنیای واقعی به موازات دنیای مجازی برداشتیم. پس از برگزاری چندین دوره ی آموزشی فلوسایتومتری، با مشاهده ی خلاء های موجود در زمینه ی علمی و عملی این تکنیک ارزشمند در بین دانشجویان مقاطع مختلف، و همچنین با توجه به علاقمندی اساتید و دانشجویان برای یادگیری عمیق تر فلوسایتومتری، ایده ی برگزاری “اولین سمینار فلوسایتومتری”  در ذهن ما شکل گرفت. سرانجام پس از 7 ماه تلاش شبانه روزی تیم ایمونولوژی تودی، در محل پژوهشگاه بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این سمینار برگزار شد و مورد استقبال بی نظیر مخاطبان قرار گرفت. این اتفاق بزرگ به بهترین شکل ممکن رخ داد و توانستیم با مشارکت اساتید برجسته و جوان نظیر اقای دکتر بزرگمهر که بی اغراق برند فلوسایتومتری کشورمان هستند، آقای دکتر شعبانی دبیر اجرایی چهاردهمین کنگره ایمونولوژی و آلرژی، آقای دکتر جلالی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، و خانم دکتر نوری زاده، وخانم دکتر کاظمی این سمینار را برگزار نماییم. در کنار فلوسایتومتری، برگزاری کارگاه های دیگر نظیر وسترن بلات، Real Time PCR، و HLA-typing از دیگر فعالیت های ما در این سه سال بود. همچنین در مصاحبه با دکتر حسن ابوالحسنی، دانشمند 1% برتر دنیا، سعی کردیم انگیزه ها و ارزش های پژوهش را در پژوهشگران پر رنگ تر کنیم.

همکاری ایمونولوژی تودی با سایر نهادها و شرکت ها

علاوه بر این، ما گسترده تر کردن تعاملات با شرکت ها و نهادهای علمی همواره جزء اهداف و سیاست های مجموعه بوده است. از همین جهت، پس از همکاری های موفق با پژوهشگاه بیماری های گوارش و کبد دانشگاه شهید بهشتی، آزمایشگاه جامع تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران، شرکت سلول بافت آزما (سبا) و شرکت زیست آزما پزشکی، اینک در همکاری با مرکز تحقیقات بیماری های نقص ایمنی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همچنین شبکه جهانی آموزش و پژوهش های علمی (یوسرن) در مرداد ماه سال جاری، با کمک و حمایت های شما مخاطبین گرامی دومین سمینار فلوسایتومتری را در محل بیمارستان مرکز طبی کودکان برگزار خواهیم کرد. در اینجا از حمایت های صمیمانه ی جناب آقای دکتر نیما رضایی از مجموعه ی علمی ایمونولوژی تودی صمیمانه تشکر می کنیم و برای ایشان آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.

نقدی بر انجمن ایمونولوژی و آلرژی ایران

انجمن های علمی در سراسر دنیا دارای وظایف مشخصی هستند. یکی از این وظایف ترغیب و تشویق دانشمندان، پژوهشگران و دانشجویان در پیشبرد فعالیت‌های علمی، پژوهشی و آموزشی  می باشد. اما، متاسفانه،  در مورد انجمن ایمونولوژی و آلرژی علی رغم  نظر مثبت و حمایت های بی دریغ جناب آقای دکتر هاشمی، دبیر محترم انجمن ایمونولوژی و آلرژی، برای همکاری بخش علمی انجمن با تیم جوان ایمونولوژی تودی، به نظر می رسد برخی از اساتید و نیروهای همکار در انجمن، مانع از شکل گیری تعاملی بر مبنای منافع مشترک و متقابل می شوند. اتفاقی که متأسفانه مسبوق به سابقه بوده و در دوره ی دبیر پیشین انجمن نیز مشابه آن تکرار شد. متاسفانه رفتار و منش دبیر پیشین انجمن ایمونولوژی و آلرژی و مسئول IT انجمن در دوره فعلی، رفتاری مبتنی بر جذب حداکثری نیروهای جوان و استفاده از پتانسیل های آن ها نیست و اساسا نگاه آن ها به نیروهای جوان، نگاهی بالا به پایین و از موضع قدرت است. ما از این سیاست های یک بام و دو هوای انجمن به شدت گله مندیم. برای ما جای سوال است که چرا و چگونه، با وجود دعوت انجمن از تیم ایمونولوژی تودی برای همکاری در قسمت علمی انجمن، و موافقت و حمایت شخص دبیر، جناب آقای دکتر هاشمی، همچنین موافقت شفاهی برخی از اساتید حاضر در جلسه، انجمن باز هم مانند گذشته رفتار دوگانه ای را در پیش میگیرد؟ انگیزه های ما درونی است اما، از انجمن ایمونولوژی و آلرژی انتظار می رود با مجموعه های دانشجو محور و پویا، نه از باب مخالفت و نادیده گرفتن، که از باب حمایت و دلگرمی برخورد کند.

سخن پایانی

و در پایان؛ به لطف حمایت های صمیمانه ی مخاطبین و اساتید بزرگوار، و با تکیه بر توانایی ها و انگیزه های درونی، و با وجود تمام مشکلات و سختی ها، حرکتی که آغاز نموده ایم را با همه توان ادامه خواهیم داد، چراکه “باید خود را از این امید که دریا روزی آرام می شود رها کنیم. باید یاد بگیریم که در میان بادهای سهمگین دریانوردی کنیم”. (آریستوتل اوناسیس)

ایمونولوژی تودی؛

31 اردیبهشت ماه 1398